Akrobatyka jest sportem bardzo wymagającym i często, by osiągać dobre wyniki trzeba zrezygnować z wielu przyjemności. Niektórzy jednak nie są w stanie tego dokonać i rezygnują. Sport taki jak akrobatyka jest jednak przeznaczony dla osób młodych. Mięśnie i kości dopiero się rozwijają i są na tyle giętkie i miękkie, że nadają się bardziej na jakiekolwiek rozciągania. Nie oznacza to jednak, że akrobatyka jest tylko dla osób młodych. Chodzi o to, że osobom starszym może być troszkę trudniej, niż osobom młodym. Lecz gdy komuś na prawdę zależy, to na prawdę wszystko się da, tylko potrzebna jest determinacja.
Już w starożytnym Egipcie była już znana. Stanowiła wtedy obrzęd pogrzebowy. Na Krecie (II w.p.n.e.) uprawiano tauromachia czyli akrobatykę na grzbietach byków. Akrobatyka występowała także z rytualnym tańcem, co miało na celu wywołanie podniecenia i wprowadzenie w trans. W Grecji była nazywana thaumata czyli cudowność (lub thaumato-poija – pogoń za cudownością). Platon uważał, że sprzyja ona doskonaleniu osobowości. Natomiast Klaudiusz Galen sądził, że pewne jej elementy mają działanie profilaktyczne w utrzymaniu zdrowia oraz lecznicze np. w odzyskiwaniu zmysłu równowagi.
W średniowieczu akrobatyka była także elementem uroczystości pogrzebowych. Akrobata wykonujący ćwiczenia zagrażające życiu był symbolem zwycięstwa życia nad śmiercią. Nie była ona popierana przez Kościół.
W XX wieku rozwinęła się akrobatyka sportowa (m.in. dzięki wprowadzeniu jej do sportów takich jak np. jazda figurowa i tańce na lodzie). Na jej rozwój miał również wpływ renesans sztuki cyrkowej, gdzie pojawiły się elementy akrobatyki chińskiej mającej mniej siłowy charakter.
Gimnastyka akrobatyczna – dyscyplina sportowa, która polega na wykonywaniu układów ćwiczeń gimnastycznych o dużym stopniu trudności, obejmuje ćwiczenia kobiet i mężczyzn w parach i grupach, a także ćwiczenia indywidualne i synchroniczne przy wykorzystaniu m.in. trampoliny i ścieżek.
Skoki na trampolinie
Polegają na wykonywaniu wykonywaniu ewolucji w powietrzu po odbiciu się od sprężystej powierzchni - batutu. Zawodnik wykonuje 2 układy, jeden obowiązkowy oraz jeden dowolny. Każdy z nich składa się z 10 różnych elementów. Skoki na trampolinie wykonywane przez kobiety oraz mężczyzn zarówno w konkurencji indywidualnej jak i synchronicznej, podczas której dwóch zawodników wykonuje układy równocześnie na dwóch równoległych trampolinach. Jest sześć klas, w których startują zawodnicy, w zależności od wieku: Pierwszy Krok, klasa Młodzieżowa: klasa III, klasa II, klasa I oraz klasa mistrzowska.Skoki na ścieżce
Zostały zaliczone do akrobatyki sportowej w 1998 r. Dyscyplina ta charakteryzuję się wysoką dynamiką i szybkością wykonywanych elementów. Elementy akrobatyczne wykonywane są z rąk na stopy i ze stóp na stopy w przód i w tył. Zawody rozgrywane są w kategorii kobiet i mężczyzn indywidualnie i drużynowo (drużyna składa się z trzech lub czterech zawodników). Podczas zawodów na ścieżce o długości 25 m (plus dobieg 10 m) i szerokości 1,5 m zawodnik wykonuje 4 (3 w zawodach drużynowych) układy skoków z których każdy składa się z 8 elementów (klasy od 2 do Mistrzowskiej) wykonywanych po kolei bez przerwy. Pierwszy układ eliminacyjny to tzw. układ saltowy. Elementy w tym układzie nie mogą zawierać więcej niż 180 stopni obrotu wokół własnej osi (pół śruby). Drugi układ to tzw. układ śrubowy, w tym układzie dozwolone są obroty powyżej pół śruby i dodatkowo muszą być wykonane co najmniej dwa salta z obrotem co najmniej o 360 stopni (pełna śruba). Układy 3 i 4 są układami finałowymi w których wykonywane elementy są dowolne jednak każdy układ musi być zakończony saltem.
źródło: wikipedia i własne doświadczenia :)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz